استاد محسن ملکی-جلسه۱۱۱: اعطای مبالغ به عنوان وام (تسهیلات) (۱۳۹۷/۰۲/۰۴)

این اعطاء معنون می‌شود به عنوان اعطاء به مقاصد مختلف مثل اعطاء به قصد مصرف کردن مشتری در زندگی روزمره یا به قصد مصرف کردن در تجارت یا به قصد مصرف کردن در کارخانه‌جات در تولید یا به قصد کمک کردن به مؤسسات دولتی که در نتیجه ۴ وجه را دارا می‌باشد و جامع این ۴ مورد در اصطلاح امروزی وام می‌باشد.

این عنوان وام در تعریف امروزی فارسی تعریفش این است:

وام دادن پول یا ملک یا سایر کالاها به طرف دیگر در عوض بازپرداخت اصل سرمایه در آینده به همراه بهره یا سایر هزینه‌های مالی به حساب می‌آید.

وام‌ها می‌توانند انواع شخصی، شرکتی، مؤسسات مالی و دولتی را داشته باشند. وام راهی برای رشد، عرضه پول در اقتصاد و همچنین ایجاد یک رقابت و معرفی محصولات جدید و توسعه عملیات تجاری به حساب می‌آیند.

وام منبع اصلی سود برای بسیاری از مؤسسات مالی مثل بانک‌ها از طریق استفاده از اعتبار به شمار می‌رود، بنابراین کلمه وام أعم از قرض و اقراض است. پس آن چه که به معنای قرض باشد سخن از آن و بحث فقهی آن گذشت و اما به معنای إعمال نقود یعنی به کارگیری پولی برای سود دارای چهار وجه می‌باشد:

وجه اول: اعطاء وام به هدف تأمین معیشت (عقد وکالت)

وجه اول: به عنوان اولین گزینه عقد وکالت را مطرح می کنیم به این معنا که بانک مشتری را وکیل می‌کند برای خریدن لوازم معیشت، آن گاه همین کالای خریداری شده را به خودش بفروشد نسیه با قیمت بیش‌تر و آن قیمت بیش‌تر را به بانک برگرداند، علاوه بر این که اصل پول را بعد از مدتی برگرداند.