استاد محسن ملکی-جلسه۱۶: نکاتی در توضیح و تحکیم بحث (۱۳۹۷/۰۷/۲۲)
- هر عقدی به حسب قصد متعاقدین دو مقام دارد: ۱- ثبوت 2- اثبات.
- اینکه عقود تابع قصود میباشند اختصاص به قصد در مقام اثبات دارد.
- اجاره به شرط تملیک دارای دو معاوضه است: ۱- معاوضه منفعت با اجرت ۲- معاوضه عین با اجرتی که در آینده تبدیل به ثمن میشود.
- خصوصیت مهم در عقد اجاره به شرط تملیک تضمین نمودن ثمن بیعی است که معلّق بر اجاره است.
- مقصود در اجاره به شرط تملیک اولاً و بالذات معاوضه منفعت با اجرت است.
- بیع در اجاره به شرط تملیک معلق بر حاصل شدن تمام أقساط است.
- در اجاره به شرط تملیک دو شرط موجود است: ۱- شرط به نفع مستأجر علیه موجر{تملیک} ۲- به نفع موجر علیه مستأجر{کامل شدن تمام اقساط}
- شرط علیه موجر معلق بر شرط علیه مستأجر است یعنی تملیک معلّق است بر أداء أقساط.
- إجاره تنجیزیه است. بیع تعلیقی میباشد. (در عالم اثبات) چون بیع شرط برای اجاره است و اجاره مشروط است. لذا باید عقد تنجیزی اصل باشد و تعلیقی فرع آن.
- قرار گرفتن عقد شرط برای عقد دیگر به معنای إجراء عقد فعلی نمیباشد بلکه فعلیت عقد بیع بعد از تحقق معلّق علیه محقق میشود (چون معنا ندارد خود انشاء فعلی معلّق بر چیزی باشد.) و آنچه تعلیق بردار است نفس مقاوله (گفتمان مفهومی) است.